Afgelopen maanden stond in het teken van corona. Wat een beetje begon als een lachertje met voettikkies met visite, werd een halve lockdown. We krijgen inmiddels steeds meer vrijheid terug van de overheid. Hoe raar om dit te schrijven toch??? Als je kijkt naar de andere landen, hadden we nog geluk. 1 juni zaten we dan ook weer op het terras. Voor mij als ‘stay at home mom’ (not by choice), een zeer welkome afwisseling. Inmiddels ben ik, wij, zover dat we weer iedereen in huis verwelkomen, zonder de anderhalve meter. Dat kan in ons huis ook gewoon niet. Wil je liever die anderhalve meter wel, dan moet je niet langskomen. En dat gaat prima zo.
Inmiddels heb ik ook weer mijn beste vriendin gezien. Zij werkt in de zorg en ze was wat angstig om bij mensen langs te gaan etc. Heel begrijpelijk, maar zo fijn om elkaar weer te zien ipv over de telefoon.
Met mijzelf ging het met ups en downs. Ik werd een aantal weken geleden ziek. Niet lekker en buikklachten. Door mijn ziekte gebruik ik lithium en daar kwam ik eigenlijk vrijwel meteen mee in de problemen. Door het warme weer droogde ik snel uit en stegen mijn spiegels. Uiteindelijk kwam het goed, maar daar ben ik echt even heel ziek van geweest . Inmiddels weer helemaal stabiel gelukkig. Daarnaast is er een re-integratietraject gestart waarmee ik hopelijk weer aan het werk kan.
Vanaf volgende week start school weer volledig! Jahoooooeeeeee. Wat fijn, wat fijn. Structuur en ritme voor mijn zoon met ASS. Niet geheel onbelangrijk en hij ziet al zn klasgenootjes weer terug. Vanaf dan krijgt hij ook continue rooster, iets wat wij nog niet kennen. Ook voor mij dus heel fijn en geeft wat meer vrijheid en aandacht voor mijn peuterdochter. Die hopelijk ook binnenkort naar de peuterspeelzaal gaat.
Qua blog??
Dat ligt voor nu helemaal stil, omdat ik bezig ben met andere persoonlijke projecten. Ik heb weinig inspiratie en als je wat zoekt vind je het elders wel. Ben dan ook aan het overwegen om alles eraf te halen en te beginnen met het schrijven van andere dingen. In de privé sfeer, dat dan weer wel. Maar het blijft bij nadenken voorlopig. Pinterest blijft sowieso bestaan. Daar ben ik eigenlijk nog dagelijks te vinden. Zwerfblog kwam helemaal stil te liggen vanwege corona, maar de eerste handschoenen en mondkapjes zijn gespot in mijn dorp, maar ik durf ze niet op te rapen. Je ziet nu een verschuiving in het soort zwerfafval, erg genoeg. Doe voorzichtig als je wel gaat rapen, mijn kind en ik voorlopig nog even niet.
Genoeg te vertellen dus en voor nu genoeg stof om over na te denken.
Bye!